Zamanını tam olarak hatırlayamadığım
Bir kış günü gözlerimin içine bakarak
‘yüreğin için için ağlıyor dayanamam yapma ‘
demiştin.
En son buluşmamızda ise
Gözlerimden akan yaşlar okadar savunmasız boşalıyorduki
İçimde ağlıyordu,dışımda sevdiğim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta