Sınıfta Kaldım Şiiri - Esengül Koçak

Zamanını tam olarak hatırlayamadığım
Bir kış günü gözlerimin içine bakarak
‘yüreğin için için ağlıyor dayanamam yapma ‘
demiştin.
En son buluşmamızda ise
Gözlerimden akan yaşlar okadar savunmasız boşalıyorduki
İçimde ağlıyordu,dışımda sevdiğim
Ama sen o kadar pervasızdın ki
O kadar boş bakıyırduki gözlerin
Kapatmıştın demir kapısını yüreğinin
Geçemiyordu ne kalbim nede göz yaşlarım
Hayat acı bir ders veriyordu sanki
Sisli bir istanbul sabahında
Hafif bir meltem eserken
Feryat eden martı çığlıklarıyla
İskeleden vapur uzaklaşırken
Mendil satan bir çocuk bir mendil uzatırken
Son defa da olsa yanyana oturuyorduk
Ama bir okadarda uzak olduğumuz
Rutubetli bir bank üzerinde
Hayatımın dersini ve ilk notumu almıştım
Ve bu aşk oyununda sınıfta kaldım.