Sınıfta Bırakılan Yarınlar

Ders zili çalmaz artık bazı okullarda
Çünkü gelecek, daha baştan sınıfta kaldı
Tahta eski, sıra kırık, öğretmen yorgun
Ama en çok çocuklar yorgun — en çok da onlar mahzun.

Eğitim artık bir yarış değil,
Bir elemektir bu düzende
Kazananı doğmadan yazılmıştır
Kaybedeni soyadıyla belirlenir önceden.

Kopya çekmek bazen dersin bir parçası
Çünkü adaletin sınavda bile yeri yok
Çalışkan çocuğun hayali tükenirken
Torpil, sınavsız geçer öne ve yoklar yok.

Toz tutmaz sadece kitaplar bu sınıfta
Vicdanlar da paslanır her ihmalde
Bir öğretmen göz göze gelir öğrencisiyle
Ve susarak anlatır:
“Ben bile öğrenemedim direnmenin harflerini.”

Bu ülkede
Dürüstlük öğretilmez çocuklara
Ama susmak, ezilmek ve razı olmak
Bir müfredattır artık — zorunlu ders gibi.

Ve sonunda,
Diploma bir süs, umut bir yalan
Gençliğe kalan tek şey:
Gölgesi uzun, kendisi kısa bir yarın...