Kalemin terine saygısı olmayanın,
Neye saygısı olur?
Ne kadar insan olmuş olur ki?
Hangi İstanbul bir daha öper onu boynundan?
Kalemin terine saygısı olmayan adam!
Bembeyaz kağıtlarda,
Siyah mürekkepler altında ulan,
Sevişmek gibisi yoktur..
Kelimeler anadan üryan, çırıl çıplak soyunur,
Seni yazıyorum bu kağıtlara,
Kimden kıskanıyorsun soyunukluğumu,
Ey giyinikliğinden şikayet eden!
Sonra mı?
Sonrası şiir...
Hem de sinestezik bir kalemden,
Hem de ağrılı bir kalpten...
Delisi dışına bir kadının eksik yüreğinden,
Kaleme saygın olsun be adam,
Benden iyi kimse yazamaz seni...
Yani alış rengime ve sev kalemimi..
Kayıt Tarihi : 12.12.2014 13:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!