yalnızlığı dökülür erkenden
kimsenin tındığı da yok
evren avuç gibi kitap içi resimde
dünya cinci tanesi misketim
dökülünce yollara ayrılıkla bir
içim büyüdü birden
birbirimize benzeri iken
öteki olmaya aday mıyım
bıçak yüzü gibi ince ve keskin
buz gibi üstelik
sırtını döndü birden
ay parladığı yetmez mi
taşı toprağı gördüğünce
yaşamanın tadı değil mi
koca dünya elimizde birden
siner olur bir gün
siner olur bizden
siner olur birden
180312denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 19.4.2012 07:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!