Eskiden kuş seslerini dinlerdik,
Şimdi doğa da öten kuş mu kaldı?
Hayatı onlara bakıp anlardık,
Bülbüllerin öttüğü taş mı kaldı?
İnsanlar ne arar iken ne buldu?
Sonbaharla içime hüzün doldu.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Ah Yusuf Tuna kardeşim ne döş kaldı ne kış, onlar hep mazide kaldı bülbül sesiyle uyanmak horoz sesiyle vakit tayın etmek ah o güzelim çocukluğumuz neleri kayıp ettik,
beni maziye götürdüğün için çok teşekkür ederim.Allaha emanet ol.Allahın Rahmeti ve Bereketi üzerine olsun amin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta