Sinemde kor bir ateş Şiiri - Selva Durma ...

Sinemde kor bir ateş
Yakıyor benliğimi
Derûnumda bir acı
Sarsıyor devamlı
Gündüz içinde gece
Karartıyor ömrümü
Zaman hiç geçmiyor
Ellerim bomboş
Can çekişiyor hülyalarım
Uyandığımda ise
Bir yumruk oturuyor boğazıma
İçimden sesler geliyor
İnletiyor yeri göğü
Parçalıyor bulutları
Yakıyor yıkıyor ortalığı
Talan ediyor herşeyi
Yağmurlara karışıyorum
Sellerle sularla boğuşuyorum
Meçhule doğru yol alıyorum
Kah kopacak gibi oluyor umudum
Kah yeniden yapışıyor umuda ellerim
Bir an boşluğa dalıyorken gözlerim
Yüreğimin ipiyle huzura tırmanıyorum
Tutuyorum onu sımsıkı
Hayat bu işte
Narla nur yan yana
Keder sevinç arka arkaya
Güldürürken ağlatması ise ayrı bir angarya..

Hüznümün tek çaresi dualarım
Kurtuluşumun tek yolu Rabbime sığınmak
Sabrım mihenk taşı
İmanım tek tesellim
Güvencim dağlara değil
En yüce kudrete
Tevekkülüm ise azalan gücüme güç
Derdime tek derman..
Farkettiğim şey ise
Acılar içinde kıvranırken
Yönelince iki cihanın sahibine
Baktığım kederime en tepeden
Küçümsediğim onu inceden inceden..
Anlıyorum ki marifet
Karanlıkta mum yakmak
Ateşlerde zırhını kuşanmak
Asla pes etmemek
Şu hayatta her türlü musibete direnmek
Bittiğin yerde yetmek kendine
Küllerinden dirilmek
Ve yine anlıyorum ki
Bu dünya boş
Bu dünya yalan
Öyleyse biran önce
Çıkmalı nâdan dünya Rabbim ile aramdan..

Biliyorum aslında
Yorgunluk boşa değil
Her ne kadar çok yorulsa da naciz bedenim
Gözyaşlarım akarken
Mükafatı yok değil
Buldum diye mutluluktan coşarken
Elden kayan nimetin
Kaybolmasından korktuğum
Lütfun fiyatı hiç de ucuz değil..
Bekliyorum çok zamandır
Bu imtihan çok yaman
Hüzün limanıma devamlı uğramam
Arafta kalmam
Güneşimin perdelenmesi
Hiç de kolay değil
Biliyorum hiçbir şey hikmetsiz değil
Ve biliyorum ki beni ayakta tutan
Bu cümlenin ta kendisidir..
Güldür Rabbim yüzümü
Senden af afiyet selamet istemek niyazımdır
Kabulü ise şanına en yakışanıdır..