Sinemalar bilirdim şehrin ortasında
sahipsiz koltuklar kimsesiz localar
yalnızlık kuyruklarında ağlayan gişeci kız
unutulmuş aşkları anlatan filmler
sonsuz kederlerin tükettiği afişler
makinistlerin içinde mutsuz türküler
hiçbir zaman hiç kimse anlamadı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta