Sinemalar Bilirdim Şiiri - İsmail Akyüz

Sinemalar bilirdim şehrin ortasında
sahipsiz koltuklar kimsesiz localar
yalnızlık kuyruklarında ağlayan gişeci kız
unutulmuş aşkları anlatan filmler
sonsuz kederlerin tükettiği afişler
makinistlerin içinde mutsuz türküler
hiçbir zaman hiç kimse anlamadı
zaten onları da hiç kimse tanımazdı
fuayelerde ise bildiğim olmazdı
ben seni sevmek için giderdim
sense beni sevmek için
kimseler görmeden girerdik
ışıklar söner bir film başlardı
insanlar filmi izlerdi ben seni
elim elinin içinde yakardı tenini
çıldırıp coşardı isteklerimiz
tutamazdık kendimizi sonra ağlardık
yasaklara yazılan bir sevdaydık
kayıplara karışacak bir sevdaydık
kimseler bilmese de öyle kaldık