Sizleri bu gece biraz gerilere götüreceğim. 1960’lı yıllara…
Türkiye’deki sinema çılgınlığının başladığı ve sinemasız tek bir kasabanın bile olmadığı yıllara…
Doğal olarak da Oltu’da sevgili Mustafa Coşkun amcamızın açtığı sivil sinemaya… (Bu sinemaya benimle gelmeyi isteyen varsa bu metni okuduktan sonra beğendi yapsın diyerek Facebook un hakkını da vereyim ve anlatmaya devam edeyim.)
Mustafa amcamızı tanımış olanlarımız varsa anlatacaklarımı daha çok algılayabilecektir. Son derece çalışkan, zeki esprili bir insandı. Işıklar içerisinde yatsın.
Oltu’da sinema açtıktan sonra ister istemez her gösterime aldığı filmi izlemek durumunda olduğundan yukarda saydığım özelliklerine entelektüelliği de eklemiş olan sevgili amcamızın sinemasının ilk yılındayız şimdi.
Oltu’nun yerli halkı sinema ile tanışmış ama çevre köylüler daha ne “sinema” adını duymuşlar ne de ne olduğunu bilmektedirler.
O gün günlerden Cumadır ve Oltu’da hayvan pazarı kurulmuş, çevre köylüler besledikleri hayvanları pazara getirmiş, satabildiklerini satmış, un-şeker gibi gereksinimlerini de almış ve köylerinin yolunu tutmaya başlamışlardır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta