İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Saçlarımın güneşi çıkar gözlerim rengini söyler ben yine saçmalarım,
Çekil kenara kendimi sıkıyorum...
Terletmişler beni,
Bir yaz gününde Ağustosun 11'inde bilmeden doğmuşum,
Bana sormamışlar cennetten kovulduğum için... Bir boğanın kızı aslanım onu biliyorum,
Bebekken arsız olan bu kız, büyüyünce de kararsız bir sarmaşık olarak bulur kendini,
Sandıklarda saklanan göbek bağım, hayatı hep sandığım kadar sanır,
Seksen darbesinin ardından... Çok darbe yemedim desem ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!