ben aşık olunca
pabuçlarım daha kolay yırtılır
daha çabuk çatlar ellerim
soğuktan
kendine gömülmek
en büyük densizliği
ruhun
güvensizliğinden takındığı
o yıkıcı tavır
Boğaz'ın en dar yeridir gözlerin
çift akıntılıdır
nereye götüreceğini kim bilir...
hayatı didikleye didikleye
kevgire çevirdim sanırım
her yerinden rüzgar alıyor şimdi
boşluklarından yağmur giriyor
kanatlarımdan çıkan ateşle
yakıyordum seni
uçtukça ruhuna
şimşek çakıyordum
dayanamadın bunca talana
bindiği dolmuşların
deri koltuklarına kazıdı aşkını
kazırken kazırken
başka bir aşk buldu
yuvarlakları severim
beni kendime döndüren
çizgileri sevmem
beni boşa akıtan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!