Çekmese şu analar, ayrılık acısını
Ayırmayın onlardan, yüreğin yarısını
Dindiremez hiç kimse, sinenin sancısını
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını
Ağlasa da gözleri, hep gülmeye çalışır
Yavrusu mutlu diye, acılara alışır
Dünya üstüne gelse, evlat için savaşır
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını
Semadadır elleri, diller ise niyazda
Şahlanır kaygıları, saklanan her avazda
Su serpiver kalbime, arada bir de yazda
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını.
Yükseliyor özlemin, inanki perde perde
Aklımda binbir soru,acaba şimdi nerde?
Benim kadar seveni, var mı şimdi o yerde?
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını.
Bu gün anneler günü, gönül senle sohbette
Anneciğin bekliyor,senin için gurbette
Hiç ayrılmamış gibi,kavuşuruz elbette
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını.
Kayıt Tarihi : 7.5.2011 15:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Belkız Günaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/07/sinem-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!