Gecem târumâr, gözüm ağlar efkârla
Yanar rûhumun sînesi nâr-ı hicrânla.
Ne âyîneler yansıtır şevk-i aşkı
Ne defedebilir gamı, aşkı feryâdla.
Gam yükü çöker ruhuma hâlâ
Sükût eyleyen bir figân var hitâmla.
Ne âşık dayanır bu hâl-i perîşâna
Ne mâşûka var yol ne vuslat zamânla.
Sükûn isterim, lâkin içim hep hazandır
Ne mevsim bahar ne gönül bir civandır.
Cemâlin düşerken hayalimde her an
Gözüm kan ağlar, her bakış bir figandır.
Geceler çöker, âh ü enînle rûhum
Tükenir her an aşk ile dolu sâhum.
Ne mahşer duyar ne melek anlar hâli
Kapanır kader, elemle yazılmış nûhum.
İlknur Nisa Ergin
Kayıt Tarihi : 12.6.2025 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, zamanın gerisinde kalan bir sükûtun içinden doğdu. Bir bekleyişin, bir vuslatsızlığın ve kalpte kanayan eski bir yaranın yankısıdır her mısrası. Aşk, bu dizelerde yalnızca bir kavuşma arzusu değil aynı zamanda ayrılığın kalpte bıraktığı izdir. Yazarken kalemim değil, kalbim titredi. Zira bu satırlar, her susuşta içime çöken feryadın tercümanı oldu. Zaman durdu belki, ama hisler akmaya devam etti.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!