Sözcükler düğümlenmiş yine boğazımda
Çıkmıyor dudaklarımdan dışarı bir harf
Beynim iflasın eşiğinde seni düşünmekten
Tabularımı yıktım uğruna,
Ama yine yalnızım yer ile gök arasında
Bir ben bir de Tanrı'm...
Gençliğim kayıyor parmaklarımın ucundan
Ömrüm dönüyor intiharın kıyısından
Sinek bile ölüm pahasına lambaya ulaşıyor.
Bense Azrail'e komşu, sana vurgunum
Sen mi yoksa ölüm mü?
Bu iki noktanın ortasına saplanmışım
Ah bir adım atabilsem,
Lambaya ulaşmam an meselesi...
Kayıt Tarihi : 14.10.2008 20:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!