Sinek.. Şiiri - Hüseyin Demircan

himarı andırır detone sesin
konserle teyyide onmadın sinek
mimarmısın nesin muhakkak kesin
burnumu beyhude yonmadın sinek

gündüzden uğradım sayen bozguna
kulak kurban gitti şu bet ezgine
burnum benzer olmuş şimdi kuzguna
kemerini düzgün yonmadın sinek

soyun bir model ol.. ey sinsi hain
büstünü dikeyim ben senin daim
pürmüz ile daldım mendebur lain
ben yandım sen yine yanmadın sinek

azgınsın şüphe yok geldin dalaba
yalvardım canım al diye çalaba
şerrinden zor girdim şu buzdolaba
ben dondum ama sen donmadın sinek

zannettim çevremi dolanıyor it
etimin etrafı atarken cirit
zayii olur gider böylesi tirit
bir dilim ekmeğe banmadın sinek

derin çukur oyuk açtılar yaman
amansız bağrıma saplanan kaman
firavun mu soyun.. yahutta haman
insafın adını anmadın sinek

sanki harbe çıktık mehteran hazır
padişah sen idin ben ise vezir
yarın dava olsak göremem mazur
şahsıma huzuru sunmadın sinek

ensemin beğendin bilmem nesini
hortumla sağlarsın burdan besini
tabancadan çıkan kurşun sesini
işitip duysan da tınmadın sinek

yararlanmak gerek için helakın
insandan zayıfsa fikrin telakkin
yapışır ayaklar dedim ve lakin
reçelden fakıma kanmadın sinek

şaplağı sallamam Allah'ın emir
it oğlu it sen git başkasın kemir
hortumun takınca balkonun demir
uzanıp aşağı sınmadın sinek

gençlikte gibi kol olsaydı çelik
anayın boyna saç dökerdim belik
cildimde koymadın en küçük delik
bir boy abdest alıp yunmadın sinek

zatınız evkafın eski memur mu
sormadın mazgal var rögar mamür mü
kar mısın mübarek yoksa yağmur mu
yağdın bütün gece dinmedin sinek

sarhoş musun ulan nara atarsın
turna gibi gökte katar katarsın
işporta malın var kaça satarsın
tepeme boş yere binmedin sinek

hazret deldi derler göğün duvarı
İsa'nın ardından kimi havari
sipahisin kafir ya ki süvari
külfeti üstümden inmedin sinek

akan kan sel misal dağ taş dolanır
takriben kırk dönüm tarla sulanır
kusarım feci hal midem bulanır
velhasıl içime sinmedin sinek

yaşlılık dilimde burukça bir tat
savunmasız kale gel sende şut at
yanıyor ateşin içimde mutat
maşrapa dolu su sönmedin sinek

oturur rahlende okurdun ayet
şu kriz seni aç etmesin şayet
kim bilir kapından geçince teğet
bir daha evine dönmedin sinek

mazaratın katli vaciptir haktır
bu meyan çabanı ederim takdir
bre laf anlamaz ecükte tek dur
alt edip nefsini yenmedin sinek

uzağa yollasak kale benderi
deyip seçkin türün yiğit önderi
kim alır ki söyle böyle gönderi
sen ki boşa mundar denmedin sinek

fakir panam sinek üstte kenetse
eftaldir onu hak zahit tan etse
yazardım destanın kafiye yetse
uzattım çektim de sünmedin sinek..