Beslenmemiş ZAYIF kalmış bir SİNEK
Bir gün bir Sineğe rastladım dağda
Tam 15 sene bırakmadım peşini
Böyle mahlûk nasıl yaşamış bu çağda
Görmemişler 100 bin yıldır eşini
Bir dağı kaldırmaktaydı başı
Vücudu tutmuştu dağları taşı
Kanatları kapatmıştı güneşi
Gök kuşağı sandık onun kaşını
Gözleriyle yıldızlara bakıldı
Kemiğinden nice köprü çakıldı
Derisi tabaklandı kakıldı
Çıktı 40 bin çadırın meşini
40 bin sırtlan doydu leşinden
40 binide sıra tuttu peşinden
Dediler ki değirmen olur dişinden
100 kişi sökemedi onun bitek dişini
Sinek ölmüş diye haber aldılar
Eşi dostu hep yanına geldiler
Aman bu onun küçüğü dediler
Hemen yakaladık onun öbür eşini
Bu anlattığım alt tarafı bir sinek
Uzun sürecek anlatamam var böyle birde inek
Üzerinize almayın kusuruma kalmayın
Olmasa yazar mıydım böyle bir sinek
O ha kapıdan giremedi inek
Yanında çok zayıf kaldı sinek
Sözün özü Dede Durmuş ÜNAL
Dede Durmuş ÜnalKayıt Tarihi : 24.9.2006 18:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ben palavra bilmem yalan söylemem abartmayı hic sevmem ne görürsem onu söylerim hayaldi rüyadı tabiki gercek deyildi sakına inanmayın lafıma kanmayın beni boş biri sanmayın şekerim var tatlı vermeyin almayım salık sihat sizin olsun zor gumler benim olsun ben aşmasını bilirim
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!