Sinek Şiiri - My Poem Halil Köse

Bir vızıltı yankılandı aniden,
Kim bu? Tabi ki o, şerefsiz sinek!

Uçarsın kulak dibinde pişkin pişkin,
Bir sağa, bir sola, it oğlu itsin..
Ne uykum kaldı, ne sabrım, ne aklım,
Yemin ettim: bu gece sonun yakın!

Pervaneye dans, duvara kon,
Bir de yüzüme, utanmaz gel ağzıma kon..

Ey sinek! başıma belâ,
Bir daha gelme, bak valla yemin ederim
Tavanın tersiyle heykelini dikerim
Duvara resmini çizerim

Şerefsizsin sinek, vallahi billahi,
Ama bekle, bir gün yakalarım seni,

Bir sinek bu kadar sinsileşir mi?
Pusuda bekler, tam şiir okurken gelir mi?

Ey sinek, seni de aldım aklıma
İzınsiz gelip kondun yanaklarıma
Son uyarım sahip çık vızıldayan kanatlarına

Gece üç, hava sıcak, yayın açık
Gelmişsin seni minik sinsi alçak!
Vız vız edip kulağımdan kaç defa geçip gittin,
Bir değil iki değil gözümün önünden kaç kez geçtin.

Dünya yansa umrunda değil,
Senin derdin: kan, başka bir şey değil!
Ahlaksız mısın, vicdansız mı, dokunduğun yerde iz..
Isırıp kaçmak da ne? Defol git şerefsiz..

Bir damla kanla yetinmedin,
Alnımı, bacağımı, dizimi deldin..
Her şiirde araya girdin vızıldını fon mu sandın
Yaprak misaliyim hayatımdan bıktırdın

Sivrisinek ne oldu kardeşim açmısın
Yoksa şerefsiz bir arsız mısın
La gidip başka yerde uçarmısın

Elimde terlik, gözümde kin
Yemin ettim bu gece bittin
Ulan sen ne şerefsiz sivrisineksin
Sana söylüyorum sana
Def olup gidemisin