Sinek Şiiri - Fatih Başıbozuk 2

Alengirli alengirsiz şiirlerde vazgeçtim fatih olmaktan
Bir o şairin sesinden, bir bu şairin nefesinden dinledim seni
Ben işinde gücünde biri olamadım belki ama
Avare sevdalarımın peşinden giderken yoruldum demedim hiç.
Bir o şehrin güneşinde, bir bu şehrin gecesinde vazgeçtim senden
Şehirler arası sevdalarıma eşlik eden
Kahve ve tütün kokusuydu nefesim.
Babamla aram iyi olamadı ama annemi üzmemek için elimden geleni yaptım
Çünkü annemdi, bi çay koyardı bana, apışıp kalırdım.

Dedim ya alengirli alengirsiz şiirlerde vazgeçtim fatih olmaktan
Bir o şairin sesinden, bir bu şairin nefesinden dinledim aşkı.
Layla ile mecnunun sikilesi aşıklar olduğunu,
Fuzuli'nin cennete giremeyeceğini öğrendim.
Ben şiirlerde kaybettim kendimi, ne yaptımsa da kendime gelemedim.

Bağlanmayacaksın öyle körü körüne diyordu şair
O olmadan yaşayamam demeyecekmişmişsin, yaşarmışmışsın çünkü.
Ben bağlarını koparmış azgın bir köpek gibi koşuşturdum sağa sola.
Özgürlük böyle bir şey değilmiş, geç öğrendim.

"Çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen" diyen avcı-kafiyeleyici gibi ilkel bir rahatlama yolum yok
Bu yüzden yüz kiloluk zenci gibi kendimi asmayı planlıyorum
Ama ben elli bir kiloyum ve şu an karnım tok.

Bir parkın bankında oturmuş kahve içiyorum
Ve bankın ahşaplarının arasında bir örümcek, ağ yapmakta
Örmekte, artık her halt yemekteyse yani.
Sineğin tekine tuzak kuruyor velhasıl.
Umarım o sinek ben olurum.