Karanlık ışıksızdır
Diye bilirdim
Hâlbuki ışıksız olan görünmezdir
Karanlığı görebiliyorum
Düşünce akla değince
Akıl çıldırırmış
Diye bilirdim
Hâlbuki ancak çılgın akıl düşünebilirmiş
Onun için çılgınca düşünebiliyorum
Kelimesiz cümleler kurdum
Diyebilmek isterdim
Hâlbuki cümleler kelimelerden oluşuyormuş
Kelimelere kalbimden üfledim
Böylece akla, kalbe söyleyen cümleler kurdum
Çıkarın insanı köle kıldığı dünyada
Özgürüm diyebilmek isterdim
Hâlbuki kölelik düzenlerinden alıp başımı gidemedim
İsyanla kölelik düzenine karşı söyledim
Duymadı, duyulmadı
İnsan çıkarına aldandı
Düzen gözünü boyadı
Hayallerini çıkarla sınırladı
Çıkarları yasaladı
Özgürlüğü yasakladı
Hayır diyemedim
İçime sindiremedim
29.12.2013 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 29.12.2013 07:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendimi insana, insanlığa adadım
Yaptıklarımı, yapacaklarımı sorguladım
Bir ben kaldı, benden içeri
Yaşadığım geleceğin düşleri
içine sinmeyeni unut gitsin......
Yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (11)