Sincan Belediye Başkanı Bekir Yıldız'ın ...

Bekir Yıldız NİÇİN KAÇMIŞTI Sincandan?
Tutuklanmaktan endîşe eder olmuştu herhalde.
Ne yapmıştı? Cinayet mi?
Veyahut gasp mı rüşvet mi?
Hayır hâşâ, Bekir Yıldız,
Dürüst, namuslu kimseydi!.
Pekî, öyleyse firara sebep neydi?
Tiyatroydu!.
Filistin de bugün cârî olan zulmü,
Melâli sahneye koydu..
Bütün cürmü, evet buydu!.
O devrin kendine mahsus,
Garip adetleri vardı..
Umûr-û devleti tanzîm
Edenler hep dayılardı.
Siyasetten kıyafete,
Adaletten ticarete...
Bütün yurdun dizaynından,
Sorumlu işte onlardı!..
Ve askerlik dışında her,
İşe onlar bakarlardı..
*
Büyük Elçisi
Îran’ın birader,
Kopacak bir kıyametten habersiz,
Tiyatroyu o da seyretti
Yıldız'la beraber.
Dayılar pek sinirlendi bu hale,
Sefîrin gelmesi oldu bahane!.
Ve İsrail'den onlara mesaj yağdı:
"Daha ne bekliyorsunuz?" diyorlardı..
Ali Kalkancı ve Müslim bulundu.
Birer mürşid gibi takdim olundu..
Ve acz-i mendlik îcad edildi,
Ve irtica diye feryad edildi!.
- Basın? Zaten,
Tel Aviv'den yanaydı,
- Demokratlık?
Yanacaksa yanaydı!.
Dayının Bir'i emretti ve Ankara,
Balans ayar yerine döndü tanklara!.
Evet, mürşit denenler hep,
Birer uydurma mürşitti..
Bu şeytanî mizansenden,
Hükümet istifa etti.
*
Şaşırdı halkı Sincan'ın,
Büyük Elçisi Îran'ın,
Bir istenmez
Kişi îlân edildi. (1)
Elinde bir gümüş tepsi
Kara dayı o dem meydana girdi,
Ve iktidarı bir az,
Kumarbaz,
Mesut bir gence verdi.

Bekir Yıldız tevahhuş etti zindandan,
O yüzdendir ki firar etti Sincan'dan!.
Olay 28 Şubat,
Diye takvim olunmuştur.

Ve iktidar gümüş tepsi
İle takdim olunmuştur.

Bekir Yıldız, evet korkmuştu zindandan,
O korkuyla, kaçıp gitmişti Sincan'dan.
Dolaştı bir zaman kırlarda
avare,
Ümitsiz, uykusuz yorgun
Ve bîçare!.

Dolaştı durdu köylerde..
Derakap sırtını döndü,
Polisler varsa bir yerde.
Sonunda gitti teslim oldu
anında tutuklandı.
Palas pandras cezaevine yollandı.

O devrin mahkemesi de
Epey harikulâdeydi.
Bekir Yıldız iki tam ve
yarım yıllık hüküm giydi.

(1) Persona nan grata

Vezin: (Mefâîlun)

Aralık - 2019
Ankara