Aşağıdan bir çığlık. Bekle geleceğim. Senin yerin var.Sen aslında bir sorusun.Sorunlarıma ve sorgularıma sargısın.Seni tanımsız gördüm.Sözlüklerde seni aradım.Tanımın yoktu.Yoksun.Var ediliş tümlenen br oyun mu? .Z inde olman gerek Zind Avesta’dan beri ruhsal bir duruluş ve duruş var.
Nerdesin? Neyin var? Ney çalar mısın özüne?
Burada olmak orada olmamaya benzemiyor.Ruhunun zikzaklarında adına kitabeler okundu.”Sen”,”sensizliğe” yapım eki.”Ben” bir adıl.
Kendi yerime geçtim
Kendim oldum.
Özledim.
Nergis olmadım. Mecnun olmadım. Romeo hiç olmadım. Biraz kendim oldum.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta