Bir çocuk, hafif buruk
Sınav işte resmi, uzun
Bir salon buzlu camlı
salon ışığa susamış
Boyası dökük duvarlı
heni şu maviyi kendine düşman ettiren cinsten
ortam yamuk
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
bütün camların bilimin ışığını geçireceği, sol avucunda bağımsız ülke ateşinin yakıldığı, aydınların parmaklıkları yıkıp çıkacağı topraklarda Mustafa Kemal'in çocukları büyümekte.....
Duyguları derinleştirmiş harika bir çalışma. kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta