Bir çocuk, hafif buruk
Sınav işte resmi, uzun
Bir salon buzlu camlı
salon ışığa susamış
Boyası dökük duvarlı
heni şu maviyi kendine düşman ettiren cinsten
ortam yamuk
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
bütün camların bilimin ışığını geçireceği, sol avucunda bağımsız ülke ateşinin yakıldığı, aydınların parmaklıkları yıkıp çıkacağı topraklarda Mustafa Kemal'in çocukları büyümekte.....
Duyguları derinleştirmiş harika bir çalışma. kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta