Sınavdaki Garip Çocuk Şiiri - Mehmet Alp ...

Bir çocuk, hafif buruk
Sınav işte resmi, uzun
Bir salon buzlu camlı
salon ışığa susamış
Boyası dökük duvarlı
heni şu maviyi kendine düşman ettiren cinsten
ortam yamuk
Çocuk soluk
Bir saat tıkır tıkır işlemekte
Şoför Ali'nin tırı garaja girmekte
Karşı evde kahve içilmekte
Mercimekçinin Ayten süslenmekte
fingirdeşmek için
kahvecinin hayta garsonuyla
Garibim karaladığı boşluğu silmekte
boşalan herşey kararırken hızla
çocuk silmekte önündeki karayı
hayatlar kararırken bir bebek doğmakta yeniden
ağarası yüzünü dikmekte annesine
şimdi tam da şu anda yakınlarda bir yerde
birileri ölmekte
bilmiyor çocuk (ki bilmesin de zaten)
yaşam bir çokları için tek seçenektir
doldurulmuştur önceden o kısım da
içine atılacağı demirden derinlikler
yeni konuklar bekler
hangi ışını yakalarsın ki sol avucunla
bütün camlar buzluyken
hangi uygarlığa yelken açarsın
kayığın yarısı batıkken
bir koca sarmalın ortasında
resmi ve uzun sınavıyla debelenmekte çocuk
kafasının en güzel köşesinde
günışığının vurmayı unuttuğu yerde
evinin önündeki gül dalına
kimse görmeden düğümlediği çocukluğu
silmekte çocuk önündekileri.