Evinden ayrılalı on beş gün olmuştu. İlk kez ayrılıyordu sevdiği adamdan. İşyerinin düzenlediği bir seminer için ayrılmıştı. Zorunlu bir ayrılıktı. İlk günler çok sıkılmış ve zamanın nasıl geçeceğini düşünmüştü hep.
Planlanan zamandan önce bittiğine de çok sevinmişti o yüzden. Geldiğinde aldığı dönüş biletini bir gün öncesine değiştirdi. Eşyalarını hazırladı heyecanla. Gitmeye hazırdı. Bir an önce uçağa binip, sevdiği adama kavuşmak istiyordu.
O’na sürpriz yapmak istiyordu. O yüzden de haber vermeyecekti. Onu uyurken, yatağında öperek uyandıracaktı.
Uçağa bindiğinde, heyecanı iyice artmıştı. Üstelik, tek başına çıktığını sandığı bu yolculukta, aralarına katılacak olan bir canlının varlığını da öğrenmişti. Öğrendiği anda, eli telefonuna gitmiş fakat vazgeçmişti. Bu güzel haberi, sevdiği adama telefonla veremezdi.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sürükleyici anlatımı ile harika bir öykü olmuş.
tebrikler Nermin Hanım.
sevgiler.
İŞTE ÖYKÜ BU...HEM DE ÇOK GÜZEL BİR ÖYKÜ..DEVAMMM... BU KONUDA ÇOK İYİSİN.TEBRİKLER SEVGİLER SEVGİLİ ARKADAŞIM..
güzel bir sınavdı,kutlarım kalem ve yürek sesinizi şair.
sevgiyle kalın e mi
arada bir ipi gevşetip bakmak lazım yol nereye doğru.gerçekten güzel sınav. kaleminize sağlık
INAVLARI ATLATABILEN SEVGILERE SAHIP OLABILMEK NE GÜZEL....
YÜREGINIZE SAGLIK NERMIN HANIM.... HARIKA BIR AKTARIMDI...
SEVGILERIMLE...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta