Sınar Hanım’ın Sobesi Şiiri - Ali Tekmil

Gel seninle bulut nikâhı kıyalım
sen şimşeklerini aç
ben yıldırımlarımı
birer gök gürültüsüyle imzalayalım
sağanlar tanığımız olsun
fırtına sigortalı
yüzük parmaklarımıza da birer ebemkuşağı
gerdeğine kadar göksel olalım

Yer’in yıldızı akrep Sınar Hanım
burcu bağlar bozumu
yükseleni güz
ne bulutlar pistinde gün ışığı dansı
ne yelin terkisinde galaksi turu
bir çağ çukuru debelenip durduğu
kıyı- köşe kül dibinde hüzün asması
ırmak diye besleyip büyüttükleri
sesi kısık düş deresi
zehre koşan yüzgeçlerin biner biner dolduğu
ölüm de var ötesinde
önsözü hepten harap

Gel son kez kapı zillerine bulaşalım
ödünü patlatalım teyzelerin amcaların
haylazlık bizde kalsın
kafa kâğıtlarımızda gökçül imza nas’olsa
nas’olsa dillerimiz Venüs perdeli
ne kimse tanır bizi
ne de sol yanımız gördüğüne kıpırtı
gün diyerek bin beşiğe beledikleri
çiçekleri burnunda Kafka yası

Gel seninle bir balayı ayarlayalım
sen boşluğunu aç
ben dolularımı
bir düş yörüngesine çalakanat dolalım.

Ali Tekmil / 01.01.2008