kurşun damlalardı
ağırdı alabildiğine
vurdu boynumu kırdı
önü sütliman
ardı tayfundu
yelken bile açamadan
alıp yere çaldı keyfimizi
akşamın dallarına sarıldık
çıktık karaya
döngel zamanıdır bu
beşbıyık iklimi
kelem tarlaları göğermiştir
her taraf mavi
yıldız toplarım sokaklardan
akşamları
uykuma düşer kolları Deveci’nin
Ayhatun Suyu’dur
tahlilde çıkar
sert sessiz
kendinden sonra geleni yumuşatır
merhaba yanar hanım
gelişi de gidişi de
kaşları da gözleri de
akşam aldatması
seni hayın
seni zalım
sevdası mavi
hadi gecenin saçlarını ördük
giydirdik geceliğini sabahlığını
eledik beledik
okuduk üfledik
eyvah!
ayakları açıkta kaldı!
düşün
kendi zehrimiz dolaşıyor damarlarımızda
gürültüsüz
sınar akşamı çalıyor her gün kapımızı
kendi yağmurlarımıza çıkıyoruz
ıslanıyoruz
Ali Tekmil / İzmir İzmir Dergisi – Ocak 1997
Ali TekmilKayıt Tarihi : 25.9.2008 21:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!