İnsan üzüntülerini derisi gibi üzerinde taşıyor
Nereye kaçsa kaçsın kendisiyle geliyor
Kaçmak kurtuluşun reçetesi değildir
Bu dünyada ummak ne ızdıraplı şey
Tayının var ise dert biter sanırsın
Nihayetinde en sevdiğinle sınanırsın
Mutlu,acı günleri anıp gamlanırsın
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta