Sınanın. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Şu dünyada bencil yaşayamazsın,
Görmezden geldiğin nârla sınanın;
Hakk varken vebâli taşıyamazsın,
İcât ettiğin her şerle sınanın..

Oynama adâlet denen mîzanla,
Kendi kuyusunu olma kazanla,
Nereye varacan gör sûizanla,
Kınarken kınanıp horla sınanın..

Nefis bu doyar mı? İster verdikçe,
Önüne dünyayı azar serdikçe,
Haklısın demez ki aslâ yerdikçe,
Aklına gelmeyen sırla sınanın..

Ya burda pişersin ya da ahrette,
Şeytân'ı solladın sanki şirrette,
Gâlip görünürsün yazık sûrette,
Üstüne yattığın kirle sınanın..

Tâ Arş'ı titretir mazlûmun âhı,
Aheste aheste indirir Şâh'ı,
Umarım yaşarken eden eyvâhı,
Eninde sonunda gurla sınanın..

Bedenin kulları kandırır seni,
Bir şey olduğunu sandırır seni,
İlâh-i Adâlet yandırır seni,
Bizzat aldattığın körle sınanın..

Tarsusi tercüman vicdâni sese,
Güvenme aldığın sakın nefese,
Seni de koyarlar elbet kodese,
Kendin gibi zâlim türle sınanın...