AH BU GİDENLER
Ah bu gidenler yok mu bu gidenler.
Dostlar, sevgililer...
Ne kadar meğillermiş veda edip gitmeye.
Bu kadar basit mi gitmek ardına bakmadan.
Yaşanmışların hatrı da mı kalmamıştı...
AH YÂRİM AH
Ah yârim ah, bir bilsen yârim, ne ciğerler biraktim geride.
Hepsi küskün, kırgın, sancılar içinde.
Tükenmiş vedalardan umut beklemek,
Kirpiklerden damlanan yaşlar, iz bırakmış yanaklarda.
Avuclara damla damla dökülmüştü acılar...
BENİMLE UĞRAŞMA ÇOCUK
Benle uğraşma çocuk, ben kötü biriyim.
Kötülüğüm sana da bulaşır. kırılıp üzülürsün...
Benimle uğraşma çocuk, çek git başımdan.
Yarım kalan hayallerin vebali var boynumda.
Sitemler arasında sızlayan temiz ruhların,
BİR BEN KALDIM
Sen Uzaklara Gidince.
Tadı Tuzu Kalmadı Buraların.
Kurudu Bütün Yeşil Ağaçlar.
Soldu Koparmaya Kıyamadığımız Çiçekler.
Bardakta Çay Buz Tuttu, İçilmez Oldu.
"Ömür Dediğin Bir Damla Gözyaşı,
Ne Senden Dökülsün
Nede Sen Başkasına Döktür...
Çünkü Hayat Bir Damla Yaştan İbarettir,
O Olmayınca Bitermiş Herşey..."
ESKİYEN ŞARKILAR
Bir veda borcumuz kalmıştı eskiyen mısralarda.
Dolanırken dillerde, gönüllere aşk serpilirdi.
Ve aşk kaçardı gözlerimize, aşık olurduk.
Ne zaman efkar bassa, eşlik ederdik türkülere...
"Yüreğime, Hasretin Vuslat Vurdu.
Bilseydim Gözlerine Yanmazdım.
Sevmezdim Kirpiklerini.
Okşamazdım Saçlarını.
HÜZÜNE BOĞDUK ÇOĞU ZAMAN
Hüzüne boğduk çoğu zaman,göz kirpiklerimizde asılan gözyaşları...
Kaderin ince çizgisi miydi yoksa acı çizgisiymiydi...
Bilemedik,anlayamadık, kendimizde değildik her halde...
Bir yarin dudaklarına hayatımızı sığdırmıştık...
Kirpiklerine kına yakmıştık, gözlerinde koybolmuştuk...
KALEM TUTTU YÜREĞİM
Kalem tuttu yüreğim, seni haykırmak için,
Belki gidişlerin belki de yanlızlık buna neden,
Bilemedim, anlamda veremedim bir türlü,
Sessizlik içinde acı bir bekleyiş benimkisi..
''Medet Mi Bekledim Sanıyorsun,
Yarınlardan.
Zerre Kadar Yoktu Dünya Gözümde.
Senin O Umut Veren Dudaklarına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!