Usta bana Sura’da ekmek arası
Bir memleket söyle
İçinde acı olmasın
Gözlerim yanmasın
Yanında bir bardak da
Kardeşçe yasamak söyle
Ben Ozanım
Yurdum cihan,ırkım insan,inancım sevgidir
Türkülerle demişim diyeceklerimi
Gönüllere muhabbetle Kerem eylemişim
Kinden ikilikten nefret etmişim
Pir Sultan'ım
Seni ne zaman leş gibi rakı kokan
Bir şiir de anlatmişsam,
Hep sedef kaplı mısralar
Döktürmüşüm
Gazel işgalinde,
Bu şehire her gece
siyah küflü hüzünler yağar
Herkesin hikayesi
Masa üstünde çürük sancılı
Yazılmamış bir mektup gibidir
Hayaler korkulu bir gezegendir
Kar içindeydi kaldırımlar
Vuruldu çalıkuşları
Bir hayat yarım kaldı,
Tanrılar görmedi bu cinayeti,
Öylece sorgusuz bitti,
Bitmedi sevdan.
O aydınlık ki
Kendisini karanlığa gömmüş
Bir tek sen uğradığında
Bu kente doğuyor
Bir tek seninle
Zaman kan güllerine bezeniyor
Hangi cehennemden geldi bu şiir aklıma,
Alfabenin turkuaz saati gece,
Öyle de unutmuştum ki
Asırlardır şarabı Hayyam'dan bildiğimizi
Turuncu gevşedi şimdi sana koynum,
Geleceksen yüreğin olsun.
Bir kıvılcım yeter
Suların yarasını sarmaya
Gülümse gülüşün
İçime dolsun
Bizi vedalar değil
Aşk tutuklasın
ve and olsun ki
yirtacagim karanligi
yeter ki sen isyan rengi gülümse gülüm
tepeden tirnaga seviyorum seni
gönül yurdumun yurtseveri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!