Şiir:
Bu şarkı hayatımın bitiş şarkısı
Bu şarkı sonsuzluğun başlangıcı
İsyankar dünyamın yaşantısı
Hoş çakal hayat ben ölüyorum
içim yana yana içiyorum her şeyi
kimse bilmez anlamazda halimi
soğutmuyor kaderin kadehleri
çektikçe yanar yakar ciğerimi
tanrıdan bir şey istemem
Hadi gel karşıma konuşalım
Herşeyi bir bir aydınlatalım
Çok oldu bu karanlık geceler
Yalan yeminli heceler
Gerçekler dökülsün ortaya
Sabırla bekledim hep yılları
Her yıl benden bir parça götürdü
Sevgiyle besledim duygularımı
Her duygu ayrı bir yere döküldü
Hiç inanmam hiç kanmam
Bu şehrin gecelerine
Sevmezsem sev diyemem
Dünyanın en güzeline
Gül solar aşk kaçar
Durur sanma zaman alır götürür
Seni benden beni senden
Geri vermez aldıklarını
Rüzgarlar gider bulutlar yağar
Islanırsın hıçkırırsın' tutulmaz
İlk gün zor oldu biraz uyudum
Birazda uyumaya çalıştım
Sonra biraz sancılar
Kenetlenmiş saplantılar
Ya çek git yada sev gelecekmisin
Umuda aşk tohumu ekecekmisin
Sensiz yetim duygular ahh.ahh
Sensiz kayıp zamanlar
Senle dolu senle güzel bütün yarınlar
Bu akşam yine beni beni ararım
Kayboldum İstanbul sokaklarında
Görenler deli sarhoş sanıyor
Tükendim istanbul sokaklarında
Bir gün olur belki hatırlarsın
Fotoğraflarla dalıp maziye
Sonu gelmiştir bütün yaşananların
Kim bilir belkide ağlarsın
Bu aşkı sen yıkmıştın yakmıştın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!