Derdi kederi,
Altindan kalkilmaz hüznü
Ve incinmis onurlarini
Bir beygir gibi yüklenip
Uzunca bir goce durdu insan sürüleri.
Arkalarinda,
Sen insansin
Sen issizliklarinda kosarken dünyanin
Peygaberler yoktu
Tanriysa bir cocuktu
Daha fark edilmemis
Goklere cikarilmamis.
Omrüm!
Bir kelebek gibi
Cabucak yasa
Cabucak bit.
Yorma beni detaylarinla.
Kosma pesinden sonsuzluklarin
kapiyi vurup giderken
dur demeyecegim asla
belki yalnizlik
bir karabasan gibi
hep sensizligi hatirlatacak
-ki yanlizlik;
Zamanlar otesindeyiz
Sesimiz yok
Solugumuz kesik
Sehrin bu izsiz kalabaliginda
Omür tüketmek
Mühim gorevimiz
Kalbim!
Ilk durakta in bu dümensiz gemiden
Bekleme
Mümkünsüz ihtimalleri
Belki renksiz bir cicegin
Kokusunda bulacaksin mutlulugu.
Bohçamda,
Oluru yok hayallerim
Issız yalnızlıklarım var,
Ve sonsuz okyanuslarda
Rotasız bir gemiyim
Ironik ozgürlükler düslüyorum
Tanriya kiziyorum sik sik
Bir yagmur yagsa diyorum
Hic durmadan, günlerce
Sonermi yanginlarim?
Bir Pepuk ucussa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!