YAMAN GARİP NAMUS
Bir fakir oğlandı Garip ekmeksiz,
Gönlüne uydu bir gün sevdayla,
Boz yiğitti o da has mayasıyla,
Verdi gönlünü sokağın sevdasına,
UNUTUYORUM
Gün doğarken her sabah,
Saatler feryat içinde kalır,
Uyanırım aniden aklımda sen.
Sensiz zamanı unutuyorum.
VARDI
Ölümün tapınağındaydık,
Ölüme mahkûmduk, suçsuz
Kadife eldivenlerimizde
Hainlerin kan pıhtısı
YÜK II
Yük dediğin cana geldiğimizde verilir sırtımıza,
Oda zamanı gelince biz istemesekte çeker gider,
O gün kıyamdır;
Anlarız ki yük sandığımız biz,
Biz sandığımız yükümüzdür aslında.
ZİKİR
Ne su ister, ne ekmek Nar,
Zaman göllenir yürek şişer,
Âlem uyur meşakkat içinde,
Nur solur, Nur zikreder Nar.
YOLCULUK
Bir akşamüstü çıkacaksın,
Zifiri karanlığın içinde yola
Kıçın yemese de zorlukları
Gözün kara olacak kabir gibi
YİĞİT
Olmayanı oldurmaktı yiğitlik,
Bilek değil yürek isterdi yiğitlik,
Ne dağlar çıktı devirdik, biz dikildik,
Hayatlarımızda şafaklar gibi aydınlık.
YENİDEN VAROLUŞ
Sarılıp yorgunlukların ardından
Sonsuz uykulara dalsaydık
Ve bir esma ağacı dibince
Havva ve âdem gibi doğsaydık
YARATIK
Yine fırtınalı bir günün akşamı,
Coşku dolu, mutluyum,
Gemisini kurtaran kaptan misali.
Hayallerim kovalamaca oynuyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!