Sinan Kılıç Şiirleri - Şair Sinan Kılıç

07.30 baliyo treni
Sabahın en serin saatlerinde
çağırırdın sıcak yatağımdan beni.
Ben bir öğrenciydim oysa,
Asıl yolcun değildim.
Sen işçi taşırdın bu saatte.

aylardan mayıstı; anneler günü yakındı. Sinan'da isterdi her oğul gibi annesiini yanında olup o sımsıcak anne kokulu elleri opüp koklamayı.. ama çaresizdi uzaktı.. gelemezdi..
oturdu bir şiir yazdı anacığına armağımdır dedi yolladı..koynunda sakladı anacığı oğul kokan mektubu...
taa ki yine başka bir mayıs ayının gece saat 03 sıralarında acı bir trafik kazası Sinanı aramızdan alana kadar.Şİmdi onun anısını yaşatmak var.. Ağlamayın derdi Sinan... Ağlamıyoruz abiciğim sadece anılarını burada paylaşıyoruz..
saygılarımla
Reşide Akyollu (kardeşi)

Niye ki bunca çözümsüz soru?
damarlarında dolaşan mavi kan..
Ney ki yaşam?
çalışmak, sevmek, ya da içmek.
Ney ki özneyle alıp veremediğin,
Hangi kadehin dibinde buldun özneyi?

takvim yaprakları kopartılmadan daha
yırtarak sessizliğini
yirmi Temmuz sabahının
ormanda bir çınar daha devrildi
Toprak ana acıyla inledi sadece
o ses

Bayramdır;
evleri dolaşır mutluluk
kspı tokmaklarında dost eller
el öpmeler
yüz öpmeler
kart yazmalar