dinle Türk çocuğu beni bir dinle
Ne zorluklarla gelindi bugünlere
Neçe derelerden kan hiç eksik olmadı
Yendik düşmanı atamızın kanı yerde kalmadı
NERELERDESİN
Bir sesin bir sedan yok buralarda
Nereye gittin ne yer ne içersin oralarda
arkamdan laflar etmişsin
sinan şöyle böyle demişsin
ve bana hep sorunlu demişsin
bana soyle bunları. Ben daha ölmedim
adam gibi gitmissem sana diyerek
Hayatınız çok güzel hep rengarenk geçsin
Aslantaş siz varsınız diye her gün sevinsin
Londra, Paris, Tokyo, Berlin sizi bilsin
En ulu yaşayan en büyük bir tarihsin
Topraklar sizinle övünsün Halet Hanım
Çanakkale’m sana destan yazmaya geldim.
Bu kahbe düzenleri ben bozmaya geldim.
Senin kollarında sarılıp ölmeye ben geldim.
Ben buraya can vermeye geldim Çanakkale’m
Anam kınamı vurdu gönderdi senin yârınım,
ben seni bir dag gibi gördüm
sen beni kum adacıgı yerine bile koymadın
Ben seni bir volkan gibi gördüm
sen beni bir artezyen kadar görmedin
benim yüregimde ekvatoral iklim varken
senin yüreginde bir kutup iklimiydim ben
dostun seni hatırlıyor usta
gittigin gunden beri yürekler yasta
ne guzel söylemişsin bu hususlarda
dostun seni hatırlıyor usta
gitme hayellerim var sana anlatayım
kötü davranışlarımı sona bırakayım
istersen senin için bu şehri yakayım
ne olur dur beni dinle? gitme
biliyorum hatalarım vardı
Düşler kurdum yokluğunda...
Kimsenin bilmediği düşler...
Bir bahçem var şimdi,
Senin suyunla sulanan...
Ve varlığınla beslenen...
Bir tarumar bahçe yoklugunda..
esme güzelim esme rüzgar degilsin daha
yel kayadan birşey koparamaz ki
gözlerin görmek isterse bir daha
o hayalinin zamanı gelir
gülme aşkından düştügüm bu hale
kardeşim güzel yazmışsın fakat cümlerin biraz zayıf onu önlersen sevinirim birde kelimeleri iyi izola et