Yansıyan ufkumun mavi feneri
savrulan külüm avuçlarına
soluk benizli kaldırım yatağında
taşa benzer göğsünde nefesi
ah demeden çeker eziyetini
böler uykuyu ortadan ikiye
Keskin bir oktu gözlerin
Ömrü bir günde anlatan
Sessizliğin haykırışı
yoldaş olduğu sokak
Diz çöktüm önünde
Eğildim parmak uçlarına doğru
Rüyasında
sevdanın
saçların arası
bir yuva
Cennet kuşları
ötüşür doya doya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!