Değme güzel değme, şu zülfü yare,
Sonunda benide ağlatacaksın,
Nerden bu güzellik, bu kibir niye,
Acaba sen kime yar olacaksın.
Bakmayan pişmandır, bakan divane,
Ben senin yüzüne sevgiyle baktım,
Sen benim sevgimi anlayamadın,
Utandım diyorsun sana ne yaptım,
Güle güle dedin,gittin eyvallah.
Sen ki utanacak birşey yapmadın,
Sanmayın hayatı öyle toz pembe,
Kiminde vefa var kiminde perde,
Hayatını yaşa boşver derlerde,
Takmadan duramam; çekene dert çok.
Sırtımı dönemem acı çekene,
Ne kadar çok hafife almışsın beni,
Senin karşındaki Sinan değilmi,
Bağlanmak ayrı şey, muhabbet ayrı,
Bende istersen seni; aramam gayrı.
Tanımadın anlaşılan sen bu deliyi,
Sensizlik çöktü içime,
Kalakaldım bir başıma,
Yalnızlık gitti gücüme,
Alışamam yokluğuna.
Sana adadım kendimi,
Çok vedalar gördüm, ben bu hayatta,
Artık vedalara alıştı gönlüm,
Madem veda ettin ardına bakma,
Senin vedana da alışır gülüm.
Her an amadeyim elvedalara,
Sen leyla olmadın ki,
Mecnun gibi sev diyorsun.
Sen şirin olmadın ki,
Şu dağları del diyorsun.
Aşka çaba sarfettin mi?
Çok cefa çekerek büyüttün beni,
Ağladım dizinde uyuttun beni,
Ak sütünle besleyip; temiz ahlakınla eğittin beni.
Canım iste verem ana; senin hakkın ödenirmi.
Bilmem nasıl taşıdın, dokuz ay beni,
Kalbini benim için yerinden sökecekmiş,
O kadar cömert ki öl desem ölecekmiş,
Sanki ben azrailim canını verecekmiş,
Bırak şu boş lafları benim ol yeter.
Ne canını isterim ben nede kalbini,
Selam ediyom önce, öpüyom elinizden,
Gene yandım tutuştum, hasretinizden,
Çoktandır bir haber, almadım sizden,
Duydum ki keyfiniz iyiymiş, baba.
Duydunmu yeni bir yasa çıkcakmış,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!