Tarım Mühendisi, Diyarbakırda yaşıyor
Kimsesizdi
Bütün renkleri solsa da doğanın
Mavisini saklardı gizeminde
Kanayan On'ca yaranın
Hüznüyle buluştuğu yerde
Ezgi beni pîr eyledi
Hakk'a varan yol eyledi
Varı yoku bir eyledi
Gül yüzünü gördüğümden beri
Ben yanarım için için
Ezgim gitti gelir değil
Kader desem çare değil
Belki gözüm görmez amma
Sol yanımdan ırak değil
Kervan yürür durur değil
Kimsesizdi
Kıvılcımlanan sevdası
Gözlerinin karasına karışırdı
Yüreği ellerinde
Elleri yüreğimdeydi
Koç yiğidim bahadırım ozanım
Köroğlum Efem İnce Memed kardaşım
Bir karada dokuz tümen bozanım
Tuğ kaldırıp yürüyecek şahinim
Tanrı Kürdü koruyacak şahinim
Düştük gaflet batağına
Boğuldu gerçek dumanında
Geçince iş işten tezgahtan
Saplandı hançer Halkın bağrına
Dün ne yaşadı bugünde biten
Bakmadılar göz yaşına
Düğüm vurdular sazına
Şu feleğe yan bakanın
Ferman saldılar başına
Selam saldı dostlar nice
Bizi bilen böyle bilsin
Yeter göz yaşların dinsin
Bin yıldır bugünü beklerin
Yürü güneşe yankılansın sesin
Şu içimdeki bitmeyen
Ezgili türkü yoksa
İsyan ateşine dönüşen
Bir köz müdür
Yoksa kanayan yaralı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!