Hergün güneşle birlikde gidiyorsun,
Benim ve yüreğimin aydınlığını alarak.
Işıltılı gözlerin,gül yüzlü gülen yüzün,
Beni yalnız,bir başıma,mahsun bırakarak.
Alışolmaz ki yokluğuna,suya hasret gül gibi,
Ben yalnızım tıpkı senin gibi.
Ya gözlerin? .. Bir ama çift...
Kocaman ışıl ışıl
Bire iki adil mi sence?
Ben yalnızım ikiye karşı.
Günü yaşarsınya hani!
Günün içinde.
Yüreğindeki tıkırtı,
Bedenindeki ürperti,
Sessizliğin tek şahitleridir,
Sensizliği soluduğum bu dünyada.
Yine sabahın beşinde,
Yine hasretlerde,yine depremlerdeyim...
Dayanamıyorum artık; senle olan sensizliklere...
Dayanamıyorum artık; yanıbaşında hasret çekmeye.
Yine sabahın beşindeyim,
''Gözlerim '' Dedin ya hani!
Gözlerim...
Yakandır...
Kavurandır...
Ateştir...
Bitti
O iş bitti...
Nasılda basit ve yalın.
Bir o kadar da, kararlı ve keskin.
Yaşamak Zor
Hani özetlersin ya,
''Doğar, yaşar ve ölürsün '' diye,
Doğmak tamam da, ölümle birlikte.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!