Sinan Ataş Şiirleri - Şair Sinan Ataş

Pısırık bir çocuk tanıdım, masadaki suyu bile dökmeyi bilmeyen..
Şiirlerini süsleyen aptallıklarıyla sevdiğim..
Bir çorbaya 3 ekmek isteyen çocuğu,
Annesinden korkup altına işeyen çocuğu..
Her tebessümü Aşk sanan aptalı.
Sıradan yaşamak adına hayatı sallayan,

Başımı yastığa koyduğumda ağladığım bile oldu bazen,
Ya da resmine, gözümü kırpmadan şafak sökene kadar baktığım..
Ama bir şehit haberi kadar dokunamadın yüreğime,
Kızına son kez sarılan bir komutanın fotoğrafı kadar değerli değildi gözlerin.
Her gece duamda, senden önce şehit olmayı diledim Rabbimden...
Adını andığımda, seni Onunla elele gördüğümde yüreğime saplansa da hançer;

Gönlün kırılır da Dost'a,
Arayan soran mı var?
İçin yanar da Aşk'a,
Ardından Ağlayan mı var? ..

Yanan sensin, biten sen.