Kimi zaman
Yaşı tutmayan hayaller kurdum banklarında
Kimi zaman umuda batıyordu güneşin
Kimi zaman da dile gelir gibiydin
Rumeli fenerinden başlar Üsküdar’a kadar
Düğümlenirdi boğazında kirletilmişliğin
Bisikletimi kırmızıya boyadım dün
Birde çay demledim
Bardakta kaldı kırmızı kırmızı parmak izim
Kırmızı bir tuğlanın üstüne oturup sigara içtim
Hayal ettim,
Kırmızı halının üstünde yürüdün
Seni senden başka hiç kimse
Affetmeyecek
Yalnız kendi pişmanlığın sır olacak
Kendine
Kağıttan yaptığın tüm gemilerin batacak
Kolundan damlayanlarla
Yarınları bana sen küstürdün,
Yemin etsen!
Ağrımaz hani artık başım.
Yalanlara doğrular öğretimde
Kahvaltımdan eksik etmedim kara zeytini
Keşke gözlerini hatırlatsaydı eskiler gibi
Ben senin gitmediğin
Her attaya gittim.
Duymadığın masalları dinlerken
Uyuya kaldığım her rüyada
Hep seni
Birde annemi özledim.
Kimsesizim benim
Yine sana geleceğim
O çok susamış sana
Ve o çok özlemiş halimle
O nemli gözlerimle
Öyle karşına oturacağım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!