Acıyı sevince dönüştüren
Bir Simyacı olmalı insan
Köşebaşında karşılaştığın
Eski bir sevgiliye dahi
Kızamıyan
Gök kuşağındaki hiç bilinmeyen
Renkleri arayıp bulmalı insan
Mor odalarda tanış olduğun hüznü
Karanlık gecelere taşıyan
İçtiğin acı bir suda
Yeni tatlar bulmalı insan
Çölden yenice gelmiş bir bedeviyi
Bir damlasıyla susuzluğunu gideren
Ama ama yine de
Yanıtını bulamayacağım şeyler var
Sen gibi
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 15:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ve her acıyı sevince dönüştürme düşüncesi ne kadar mantıksızdır. acıların tamamını sevince çevirme gücü insanda olsa , ve her insan yaşadığı acıyı anında mutluluğa dönüştürse bu hayatın ne anlamı kalırdı... ( insanlar var olan acıları ve mutsuzlukları için yaşar,,, ellerinde olan acıyı ve mutsuzluğu , mutluluğa çevirmek için bir ömür harcar ve daha önemlisi asla yetinmez...acı olmazsa insan da olmaz... bu bölüm çoçukça kalmış...
hadi onu geçtim...
köşebaşında karşılaştığın eski bir sevgiliye ( niye neden kızasın, hayır belli bir eskimiş sevgili değil herhangi biri de olsa kızacaksın , kafadan mimlemişsin ... ilginç ve sağlıklı olmayan bir düşünce yapısı...
mısranın sağlıklı bir ruh haline sahip olup olmadığı elbet de bizim işimiz değil. biz yazının edebi yanı ile ilgileniyoruz...
Efendim iyi tanımlanmadığı ve cümle neden , nasıl , niye sorularına maruz kaldığı için beğenilmemiştir...
Gök kuşağındaki hiç bilinmeyen
Renkleri arayıp bulmalı insan
Mor odalarda tanış olduğun hüznü
Karanlık gecelere taşıyan
evet şiirin başındaki lay lay lom hava ikinci kıtaya da bulaşmış durumda, yanlız neyi merak ediyorum biliyor musunuz ? bir insan bu kadar zorlama mısralar kullanırda niye basit şiir yazmaktan kurtulamaz...yahu imgelerin düşünülerek yazıldığı belli ama olmamış olamamış,,,
zira gökkuşağının içinde bilinmeyen renkleri arayıp bulmak , dünyanın hiç el değmeemiş keyif veren şeylerini bulmak ile eş anlamlıdır...güzel düşünülmüş ama yansıtma kötü...
Ama ama yine de
Yanıtını bulamıyacağınm şeyler var
Sen gibi
aradığı şeyin sadece mutluluk olduğunu ima etmeye çalışan şair son mısrada niyetini açıkça belli etmiştir... :) olmamıştır şair, bu şiirde sevgili mutluluk ile aynı kefeye konamaz çünkü önemli olan doğruluk ve mutluluktur ( şiire göre) ... şiirin ana teması bu ise finali de bu olmalı...
( oysaki paulo coelho'nun simyacı isimli yapıtından etkilendiğiniz çok belli ama paulo coelho'nun simyacısı aradığı şeyi buluyordu...ve Fatıma mutluluk ile eş değerde değildi...
tutarsızlık...kararsızlık ve hengame... ve vasat... bağışlayın beğenmedim...
TÜM YORUMLAR (4)