az, uz gittiler
aşılmaz denen dağları
ovaları
denizleri
gölleri aştılar
bülbül gülünü
kartal gökyüzünü
baykuş yıkıntılarını
balıkçıl bataklığını
özledi
papağanlar renklerine kıyamadılar
döndüler
otuz kuş kaldıklarında
ulaşmışlardı
Kaf dağındaki Bilgi Ağacına
sonra
yaktılar kendilerini
doğdu küllerinden
birer Simurg
çünkü kendileriydi
aradıkları Simurg
yakmalıyız kendimizi
arınmak için
yeniden doğmalıyız
küllerimizden...
Kayıt Tarihi : 3.1.2011 10:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
otuz kuşun içinde insan da var mıdır acep dedim...kanadı olmasa da ne fark eder ki!..
iliklerimi boşaltıp,uçmak istedim..yanan o ateşin yanına...
kutluyorum saygı ve selam ile...
evet küllerimizden doğuyoruz zaman zaman....dibe vurup yeniden kalkmak gibi...kutluyorum arkadaşım selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (10)