Azınlığımın yalnızlığında
Ezildiğim bir coğrafyada
Simurg’u gördüm düşümde
Sevgilerim kanatlarında
Sevinçlerim yüzünde
Umutlarım pençesindeydi
Tüylerini dağıttım tek tek
Yalnızlığı yalnızlığa
Sürgünü sürgüne
Ölümü ölüme
Gönderdi gagasıyla
Köle pazarlarını
Yangına verdi yüreğiyle
Uyandığımda kuşum uçmuştu.
Benim kuşuma kim kış dedi! ...
Zehra ÇamKayıt Tarihi : 2.12.2018 18:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!