Simularktan Çıkış Şiiri - Murat Yaşar Ye ...

Bab 1

Bakışlarını inciten, bu dağların emsalsiz gülüşüdür,
Asılsız hatalar sunan bu şehir sana yaban.
Uzaklara çağır tellerine şehvetle vurduğun çalgını,
Yaşlanmış bir yazgının son mısralarını yaşadığını sanma.
Benimsenmiş ufukların zaman boyutlarından kurtarınca kendini,
Şaşırtır insanı, aklın sınır ötesine uzanan eğimi.
Sevgi dolu bir kalbin hırçınlığıyla kucaklamalı insanlığı,
Hıncahınç doldurulmuş hayatların uğultusunda aramalı boşluğu.
Yeniliğin büyülediği azgın ihtiraslara kurban sensin,
Yolculuğun hazinelere yaklaşmıyor.
Bırak, düşüncelerin sırtlayacaktır çılgınca gelen büyülü sesleri.
Uzat ayaklarını sıkıcı gerçeklik yürüyüşünde ilk adımlara,
Bardağın taşmasını bekleme, suyu kendin taşır, bardağı kır.
Nedensiz sevinçlerdir çığlığına yakışan, meydanlarda.
Dönüşmemiş bir kıvılcımın potansiyel gücünde saklı,
Evrensel yasaların bilinmeyen döngüsü.
İhtimaldir ki; uzayıp gidecek yazgılar sonraki maceralara,
Bitimsiz bir hayalin can damarında.