kabzası elimde iki ucu keskin
kınsız kılıçsın sen
noktasız virgülsüz okuyanı çıldırtan
efsunlu yazısın sen
üfle güneş sönsün diyen sevgiliyi,
soyan el kadar sabırsız
sıcağı yakan soğuğu donduran
çöl kadar kararsız
her gece sevişip sabah yok olan
yakamozlar kadar hayırsızsın sen
bir dağsın sanmıştım
kum gibi ellerimden kayansın
beni bırak, kendinden cayansın
aynada sır, aleme ayansın
simsiyah yüreğimde
bembeyaz bir yalansın sen
sırsız bir testisin su sızdıran
çekilsen yolumdan, kırılmadan
simsiyah
Kayıt Tarihi : 15.10.2011 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!