Ev uzak ve yol hep tuzak dolu olsa da ben yürürüm hiç durmadan
Kör bıçakla bir alçak tarafından öldürülürüm diye korkmadan
Bir tuhaf can sıkıntısı var üstümde her an şiddetini arttıran
Simsiyah bir gökyüzü bir de üstüne gitgide fırtına toplayan
On adım sonrası bile görünmüyor dört yanım kapkara sis duman
Bir sokak lambasının kör ışığı yalnız karanlığa kafa tutan
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta