Simsiyah Bir Gökyüzü Şiiri - Muhammet Ür ...

Ev uzak ve yol hep tuzak dolu olsa da ben yürürüm hiç durmadan
Kör bıçakla bir alçak tarafından öldürülürüm diye korkmadan
Bir tuhaf can sıkıntısı var üstümde her an şiddetini arttıran
Simsiyah bir gökyüzü bir de üstüne gitgide fırtına toplayan

On adım sonrası bile görünmüyor dört yanım kapkara sis duman
Bir sokak lambasının kör ışığı yalnız karanlığa kafa tutan
Dudağımda bir ıslıkla söylediğim o şarkı içimi sızlatan
Havada hep ağır bir bela kokusu her nefeste genzimi yakan

Tam o köprüden geçerken çöküverecek bir gün yokluğun üstüme
Seni orda öptüğüm o anın ateşi düşecek ruhuma yine
Karşısında dağ gibi duracağım müstehzi bir gülüşle yüzümde
Sensiz de yaşanırmış bak derken bile bir kez daha öldüğüm halde