Simsiyah. Şiiri - Nilgün Akçay

Gece gündüzü uyutur örter üzerini
Ateşin ardında bıraktığı kül gibi
Yumuşak sessiz bir kucaklaşmayla
Hiç güneş doğmaz gece vakti
…………………………..Değil mi..?

Gündüzler ne kadar uzun da olsa
Hiçbir zaman hakim olamaz doğaya
Belki farkına varamayız ama,
Gündüz ve geceye benzer hayatımız da,
Güzel duygular , Kahkahalar
Gün gibi aydınlatır ruhumuzu
Isıtır hiç bitmeyecek gibi.

Vakti geldiğinde
Terk ederken yüreğimizi
Gecenin siyahı kaplar benliğimizi
Siyahtır hüznün ,ızdırabın,
Kavganın,düşmanlığın
Gözyaşının,
Ölümün rengi…

Siyah asil renktir diye
Avunuruz biteviye
Asillikten mi
Mutlak yenilgiden mi
Bu benzetme…
Çaresizlikten bence…
Siyahı renk bile saymazken
Asiller sınıfına yükselten
Bizler…

İtiraf edemeyiz hala
Akan kan kırmızı da olsa
Akıtanın yüreği siyahtır daima
Dünyanın gerçek rengi
……………….Simsiyahtır ne yazık ki..!

.....................................ENA.